Inhoudsopgave
Vroeger werd de staart van de Dobermann heel snel na de geboorte geamputeerd. Dit werd gedaan zodat de hond minder makkelijk te grijpen was door indringers. Daarom werden ook de oren van Dobermann pups bijgesneden.
Die flapperende oren zorgden er ook voor dat de hond makkelijker aan de oren gepakt kon worden. De kleine oren die rechtop staan, waren niet makkelijk te pakken. Tegenwoordig is er in veel Europese landen een verbod op het amputeren van staarten en het bijsnijden van oren.
👋 Voordat je verder leest…
Hieronder kan je je inschrijven voor onze Dobermann nieuwsbrief. Daarin delen we de handigste tips, interessante artikelen en soms ook kortingsacties.
We zouden het heel erg leuk vinden als je je inschrijft. Als bedankje sturen we je direct een PDF met 22 geniale tips voor jouw Dobermann!
De staart van de Dobermann amputeren
Tot in de jaren 80 en ’90 was het de normaalste zaak dat lange staarten van heel veel hondenrassen werden geamputeerd. Soms had het een goede reden om dit te doen. Dat was heel vroeger bij de Dobermann het geval.
Maar vooral toen heel veel hondenrassen als huishond werden gehouden en niet meer als werkhond, was het amputeren van staarten eigenlijk overbodig. Toch werd het nog tot laat in de jaren 90 gedaan.
Verbod op het amputeren van de staart van de Dobermann
Toen er eindelijk een verbod kwam op het amputeren van staarten bij honden, waren er veel fans van Dobermann honden die hun liefde voor het dier kwijt raakten. Ze vonden dat alleen een Dobermann met een korte staart en met bijgesneden oren een echte Dobermann kon zijn.
Er zijn zelfs fokkers geweest, die gestopt zijn met het fokken van het ras Dobermann.
Het is nog niet wereldwijd verboden om de staarten van honden te amputeren. In de meeste Europese landen geldt dit verbod wel. En ook zeker in Nederland is dit in het kader van dierenwelzijn niet meer toegestaan. In andere landen, zoals Amerika, worden nog veel staarten geamputeerd en oren gecoupeerd.
Een hond in Nederland waarbij de staart geamputeerd is, is vaak een hond die vanuit het buitenland is geïmporteerd. Ook in Frankrijk en Spanje is het amputeren en couperen van oren en staarten nog steeds toegestaan.
Let op: Alles wat je wilt weten over jouw Dobermann wordt ook uitgebreid behandeld in Dobermann Handboek. Je kan het handboek bekijken via deze link.
Melding van honden zonder staart
Op 1 september 2001 is er zelfs in Nederland nog een wet ingegaan. In deze wet staat dat het verboden is om een of meerdere lichamelijke ingrepen bij een dier te verrichten, waarbij een deel of delen van het lichaam wordt of worden beschadigd.
Als een hond staartloos wordt geboren of als de staart om medische redenen gecoupeerd is, dan moet je hiervan aangifte doen bij de Raad van Beheer.
Het couperen van de staart van een Dobermann
De staart van de Dobermann werd in eerste instantie geamputeerd of gecoupeerd, zodat de hond beter kon functioneren als waakhond. Die lange staart zat in de weg en de indringer kan een hond makkelijker aan een lange staart trekken dan aan een korte staart.
De staart werd daarom bij de pup van de Dobermann gecoupeerd als de pup twee tot drie dagen oud is. Het staartje werd dan met een schaar afgeknipt en de wond werd dichtgeschroeid of gehecht.
Het couperen of amputeren van de staart van de Dobermann werd altijd zonder verdoving gedaan. Soms gebeurde het couperen door middel van afbinden. Ze binden dan een elastiek om de staart, waardoor het uiteinde afsterft en er uiteindelijk afvalt. Sinds 1 januari 2001 is het couperen van staarten in Nederland verboden.
De Dobermann met staart als gezinshond
Hoewel de Dobermann na het verbod op het amputeren van de staart een aantal fans is kwijtgeraakt, heeft het ras er ook heel veel nieuwe fans bijgekregen. Dit is niet alleen gekomen door de lange staart, maar ook vooral door de lieve, flapperende oren van de hond.
Naast het verbod op het amputeren van de staart, gold ook een verbod op het couperen van de oren. En daardoor zie je nu alleen nog maar Nederlandse Dobermann honden met lange staart en middelgrote, flapperende oren. Die oren geeft de hond een lieve uitstraling.
Het functioneren van de Dobermann met staart
Omdat de Dobermann tegenwoordig veel vaker een gezinshond is dan een echte waakhond, functioneert de hond prima met lange staart. Hij heeft er geen last van en heel veel mensen vinden het zelfs mooier. Datzelfde geldt natuurlijk voor de oren van de Dobermann. De hangende oren geven de hond een lievere uitstraling.
Als je de Dobermann nog wel als echte waakhond wilt gebruiken, dan kan de lange staart en de flapperende oren misschien tot problemen leiden. Door deze lange staart en langere oren kan een inbreker of indringer de hond sneller te pakken krijgen.
Ook als hij andere honden moet afschrikken, dan is de Dobermann zwakker, omdat honden hem in de staart en in de oren kunnen bijten. Toch is het niet zo dat het in die gevallen is toegestaan om de staart en de oren te couperen. Dat is en blijft verboden in Nederland.
Leer alles over jouw lieve Dobermann
Wil je álles leren over jouw Dobermann? Bekijk dan ook het Dobermann Handboek eens. In dit boek van 100+ pagina’s ontdek je namelijk alles over deze geweldige hond. Momenteel met korting en niet goed, geld terug garantie!
Klik hier om het boek te bekijken →
De staart van de Dobermann
De Dobermann heeft tegenwoordig een lange staart. De staart heeft een hoge aanzet en wordt hangend gedragen. In ‘normale’ toestand hangt de staart naar beneden. Maar in bepaalde situaties kan de staart ook volledig tussen de benen of op de rug gedragen worden.
Er zijn drie houdingen van de staart van de Dobermann. Hieraan kun je vaak zien hoe de hond zich voelt. De hond kan een neutrale, hoge en lage staart hebben.
De neutrale, lage en hoge staart van de Dobermann
Als de hond niet communiceert, heeft hij een neutrale staart. Hij klemt zijn anus niet af, maar hij toont hem ook niet nadrukkelijk. Als de hond zijn anus afklemt, dan heeft hij een lage staartstand. De staart heeft hij dan tussen de achterpoten. De Dobermann is dan onzeker.
Van een hoge staart spreken we als de Dobermann zijn anus niet afklemt. De staart staat dan zo recht mogelijk overeind. Vaak krult hij iets over de rug bij de Dobermann. De hond voelt zich dan zelfverzekerd en stoer.
Toen de Dobermann nog geen lange staart had, was het een stuk lastiger voor de hond om te communiceren met zijn staart. Deze communicatie via de staart kunnen andere honden ook oppikken. Door het verbod op het amputeren van de staart is een deel van de hondencommunicatie ook weer terug gekomen.
Ook voor baasjes kan het een handig middel zijn om af te lezen hoe de hond zich voelt.
Nog meer leren over jouw (toekomstige) Dobermann?
Bekijk dan het Dobermann Handboek eens. In dit e-book met meer dan 100 pagina’s leer je alles over deze hond.
Zo gaat het onder andere over de aanschaf, raskenmerken, gezondheid, verzorging en gedragstraining. En je krijgt tijdelijk ook nog eens 4 gratis bonus boeken!
Klik hier om het boek te bekijken →
